Vroeg in de ochtend belde ze me: ”Freddy, ik ben bevallen van een doodgeboren kindje. Kun je komen?” Wij, in uitvaartland, hebben er een andere naam aan gegeven: stilgeboren, het klinkt minder hard, maar de uitkomst blijft hetzelfde… Zoiets te horen blijft een nachtmerrie. Er is blijdschap geweest, yes het is eindelijk gelukt! Want niet … Meer lezen
Wat een ophef is er nu door o.a. Dela gemaakt omtrent het balsemen (thanatopraxie). Er worden chemische vloeistoffen gebruikt en die zijn misschien bij verkeerd gebruik gevaarlijk (kort door de bocht) Wat vreemd! Voordat het balsemen in Nederland ingevoerd werd, zijn er gedegen onderzoeken gedaan naar het gevaar bij het gebruik van de chemische vloeistoffen … Meer lezen
Bij mijn vriendin geweest. Mijn vriendin wordt volgende maand 63 en heeft Alzheimer. Ze is, vandaag op de kop af 2 jaar geleden (10 dec. 2018), opgenomen in een instelling op een afdeling voor jong-volwassenen met Alzheimer. Wat vond ze dat heftig en ik ook. Daarna is ze hard achteruit gegaan. Nu is ze in … Meer lezen
“Ken je het gedicht van Vasalis: Sotto voce? ”, vroeg ze me. Ja. Dat ken ik. Tijdens mijn studie Nederlands heb ik een aantal gedichten van Vasalis ‘onderzocht’; ze zijn niet allemaal even toegankelijk. Sotto voce Zoveel soorten van verdriet ik noem ze niet. Maar één, het afstand doen en scheiden. En niet het snijden … Meer lezen
“Ik wil ook mee. Waarom mag ik niet mee? Wat moet ik hier nu nog…” We stonden aan haar bed. Daar lag ze. De liefde van zijn leven. Ze was zijn hele leven. Het leven. De 88-jarige echtgenoot had de deur voor me geopend. ‘Dag mevrouw, komt u binnen. Kom..’ Hij bracht me naar de … Meer lezen
En dan is het ineens weer 30 maart. 5 jaar later. Een dag met een zwart randje. Op 30 maart 2011 overleed mijn lief aan een spierziekte: ziekte van Becker. Alle fases heb ik doorlopen: ongeloof (Terminaal?? Dan ga je toch dood??!) verdriet, boosheid, opstandigheid, ontkenning, schuldgevoel, machteloosheid enz. Nu ben ik vijf jaar verder. … Meer lezen